|
Uczeń
ze specyficznymi wymaganiami edukacyjnymi
Opracowała
mgr Krystyna Wojt
„Dzieci potrzebują wsparcia,
jak rośliny wody”
Dreikurs
Z roku na rok przybywa uczniów ze specyficznymi trudnościami w
uczeniu się. Według statystyk aż 10-15% populacji dzieci ma
ogromne problemy w szkole. Są nimi najczęściej dyslektycy. Już
w 1896 roku opisano po raz pierwszy dysleksję – zaburzenia w
procesie czytania i pisania mimo stosowania obowiązujących
metod nauczania, normalnej inteligencji i normalnych warunków
społeczno – kulturowych. Nie dotyczy ona tylko dzieci w wieku
wczesnoszkolnym, gdyż z niej nie wychodzi się nigdy. Można
jedynie łagodzić jej objawy. Dlatego też wszyscy nauczyciele
(szkół średnich również) nie mogą obojętnie traktować
tego zjawiska zostawiając go Polskiemu Towarzystwu Dysleksji
działającemu w Polsce od 1990r. zrzeszającemu rodziców
dzieci dyslektycznych i profesjonalistów czyli psychologów,
logopedów, nauczycieli- terapeutów. Po pierwsze muszą chcieć
zauważyć takich uczniów. Jest to stosunkowo łatwe zadanie.
Uczniowie tacy bowiem otrzymują stale oceny niedostateczne. Mają
zaburzoną strefę emocjonalną, a wiec: spadek motywacji do
pracy, wyuczoną bezradność, zaniżoną samoocenę, apatię
lub agresję, ucieczkę w chorobę, co objawia się wysoką
absencją.
Po drugie zacząć systematyczną pracę z nimi uwzględniając
następujące wskazówki:
1. Prawidłowo budować każdą lekcję
A) Skoro najlepiej zapamiętujemy to co jest na początku i końcu,
tak budować lekcję, aby miała kilka początków i końców.
B) Bezpieczeństwo tkwi w różnorodności – wykorzystać więc
różne metody pracy, aby zaangażować wzrokowców (27%), słuchowców
(34%), ruchowców (37%).
C) Ukierunkować lekcję – na początku zdefiniować jej cel i
na końcu sprawdzić, czy został osiągnięty.
2. Dyslektycy myślą wolniej – a więc muszą mieć więcej
czasu na wykonanie zadania. Nie wyrywać ich od odpowiedzi, nie
prosić ich o głośne przeczytanie tekstu w klasie. Wymagają
„przeuczenia” – a więc częściej muszą powtórzyć
przerobiony materiał.
3. Przy ocenianiu:
- Nagradzać za wysiłek, a nie za efekty
- Oceniać przede wszystkim wypowiedzi ustne
- Prace pisemne oceniać za treść a nie stronę graficzną i
poprawność ortograficzną
- Obligować, żeby źle napisane prace zaliczali ustnie i o ile
to konieczne partiami
- Unikać efektu przepowiedni
- Nie wzmacniać negatywnych stanów rzeczy („tu popełniłeś
znowu błąd”, „to jest twoja zła strona”, itp.)
4. W miarę możliwości prowadzić zajęcia redukująco – wyrównawcze
lub przynajmniej zlecać wykonanie dodatkowych ćwiczeń w domu
i rzetelnie rozliczać z nich. Uczniowie tacy bowiem wymagają
stałego dopingu i kontroli.
5. Indywidualizować wymagania. Muszą być one adekwatne do
dysfunkcji – tylko wtedy uczniowie będą je chętniej i
staranniej wykonywać. Nie bać się schodzić z wymaganiami do
„bazy”, na której uczniowie pozostali – nawet jeżeli
jest ona szczątkowo – prymitywna. Potem dopiero podnosić
poprzeczkę.
Jestem pewna, że powyższe wskazówki przyniosą rezultaty:
uczniom dyslektycznym wyrównają szanse edukacyjne, podwyższą
samoocenę, nauczycielom dostarczą satysfakcji.
Mój optymizm bazuje na praktyce. Według powyższych wskazówek
pracowałam w roku szkolnym 2002/2003 i widząc pozytywne
rezultaty kontynuuję pracę z uczniami o specyficznych
wymaganiach edukacyjnych.
Poniżej „Ćwiczenia z języka niemieckiego i obcego
dla uczniów z dysleksją”.
Jestem pewna, że nauczyciele innych przedmiotów mogą opracować
podobne uwzględniając specyfikę przedmiotu, którego uczą.
|
|
Ćwiczenia z
języka niemieckiego dla uczniów z
dysleksją
opracowała mgr Krystyna Wojt
1. Zastąp słowa symbolem:
Blume,
Sonne, Tisch, Stuhl, Heft, Bleistift, Brille, Kuli, Mütze, Uhr,
Fahrrad.
2. Poszukaj rymu:
lachen - machen
Hund - ...........
Klee - ...........
Präsident - ...........
Kinder - ...........
3. Poniższe wyrazy to internacjonalizmy. Napisz je po
niemiecku. Pamiętaj, że rzeczowniki piszemy dużą literą.
taksówka ................
kalendarz
lampa
klasa
pacjent
cukier
4. Wyraz abstrakcyjny zastąp scenką!
schwören - żołnierze na przysiędze
Geburtstag, wünschen, fragen, vergessen, stehlen, leihen, Glück
5. Pantomima. Pokaż słowo.
Schere, Messer, Löffel,fallen, frieren,gehen, hängen (wieszać),
laufen, riechen, rufen, schließen, essen, trinken, springen, sich kämmen, Rad
fahren, lesen, bitten, schlafen, schlagen, schneiden, singen, sitzen,
aufstehen, tragen, sterben, wachsen, waschen, brechen, werfen, ziehen
6. Pionowo i poziomo wpisano 14 prezentów urodzinowych. Jakie?
| P |
W |
M |
F |
S |
M |
T |
I |
E |
R |
| O |
A |
Ü |
A |
C |
A |
U |
H |
R |
W |
| S |
L |
T |
H |
H |
P |
W |
G |
P |
S |
| T |
K |
Z |
R |
M |
U |
K |
E |
A |
B |
| E |
M |
E |
R |
U |
P |
L |
L |
R |
U |
| R |
A |
F |
A |
C |
P |
E |
D |
F |
C |
| N |
N |
O |
D |
K |
E |
I |
H |
Ü |
H |
| B |
L |
U |
M |
E |
N |
D |
W |
M |
R |
| L |
T |
N |
I |
C |
H |
T |
S |
E |
J |
| K |
I |
N |
O |
K |
A |
R |
T |
E |
N |
Ułóż podobnych pięć krzyżówek wpisując
a. przybory szkolne
b. członków rodziny
c. przedmioty szkolne
d. państwa europejskie
e. kolory
7. Chcąc szybko zapamiętać dziesięć poniższych słów:
a. Uporządkuj je według kolejności alfabetycznej
b. Podziel na części mowy (rzeczowniki, przymiotniki, czasowniki)
c. Ułóż z nimi luźne zdania.
r. Angelschein (karta wędkarska), angeln (łowić ryby), gern (chętnie), r. Parkwächter (stróż w parku), antworten (odpowiadać), kosten (kosztować), r. Fisch (ryba), groß (duży), haben (mieć), r. Ausweis (dowód)
8. Wymień po pięć wyrazów z końcówką:
a. -zig
b. –er
c. –en
9. Jakie słowa są tu ukryte? (zostały przestawione litery)
EISRE
HCMANE
TNREWI
CHLANE
10. W teczce są przybory szkolne. Wyciągnij je i nazwij.
11. Pokaż na lalce części ciała i nazwij je.
12. W klasie ukryłam długopis. Zgadnij gdzie ćwicząc przyimki.
Ist der Kuli im Schreibtisch? itp.
13. Podaj rodzinę wyrazów (minimum po 10 określeń) do słów:
s. Tier
e. Familie
e. Schule
r. Sport
14. Narysuj ufoludka.
Rocko hat einen großen Kopf. Das rechte Auge ist klein. Das linke Auge ist größer
als das rechte.Er hat zwei Nasen. Eine Nase ist 2 cm länger als die zweite.Rocko
hat drei Haare und drei Lippen. Sein Hals ist so dünn wie ein
Bleistift. Der Bauch
ist wie ein Ball. Er hat drei Beine und vier Hände.
15. Narysuj pokój.
Rechts, in der Ecke, auf dem Schreibtisch steht der Computer. Der Tisch hat drei
Schubladen und steht auf dem Teppich, vor dem Fenster. Am Fenster hängt die
Gardine. Auf dem Fensterbrett stehen drei Topfblumen. Das Bett steht links , an der Wand. Über dem Bett hängen schöne
Poster. Zwischen dem Bett und dem Fenster, in der Ecke steht die
Kommode. Auf der Kommode befindet sich das Aquarium mit sieben Fischen. Über der Kommode hängt der
Spiegel.
16. Do każdego przymiotnika dopasuj po pięć wyrazów.
weiß ist : Schnee, Milch, Sahne, Gardine, Papier
süß
traurig
gesund
17. Gra typu „MEMORY.” W księgarniach dostępna jest „ Gra pamięciowa do nauki
Języka niemieckiego”. Można ją wykonać samemu lub zlecić wykonanie uczniowi.
18. Wspólne czytanie na głos. Naśladując mnie poprawiasz wymowę i wzrasta twoje
tempo czytania.
19. „Kostka gramatyczna” (jedno oczko „ich” czyli pierwsza osoba liczby pojedyńczej,
„du” dwa oczka itp. Ćwiczymy koniugację w czasach teraźniejszym i przeszłych
na czasownikach trinken, sein, spielen, nehmen, essen.
Powyższe ćwiczenia należy stale powtarzać zmieniając zakres leksykalny.
Liczy się systematyczność i nagradzanie ucznia nawet za małe postępy.
Krystyna Wojt
Bibliografia:
· „Języki obce w szkole” nr 7 / 2001
· „Języki obce w szkole” nr 2 / 2003
|
